Appelflappen en restjes-zoete-stengels

Morgen krijg ik bezoek van mijn allerliefste stiefzus en wat is er nu lekkerder bij ne warme choco dan een knapperige appelflap. Maar daar ik morgen echt geen tijd heb om ze nog te bakken (niet dat het zoveel tijd in beslag neemt hoor), doe ik dat vandaag.


Een super makkelijk lekker ding om te maken, echt een eitje! Snel klaar, relatief weinig gesmos en toch lekker, meer moet dat niet zijn, toch?


Het enige wat je nodig hebt is:

• 2 appels, geschild en in mini-blokjes (brunoise)
• flink wat kaneel (of iets minder als je dat niet zo graag hebt)
• 2 eetlepels rietsuiker (meer of minder mag ook, gewone suiker is ook geen probleem)
• een handjevol amandelschilfers, liefst even geroosterd in een pan zonder bakvet
• 10 vierkantjes bladerdeeg
• 1 of 2 losgeklopte eidooiers
• nog wat suiker

Verwarm je oven voor op 200 graden.

Doe de appel, amandelschilfers, rietsuiker en kaneel in een kom en meng goed door elkaar. Mijn bladerdeeg was vrij dik en moest nog wat uitgerold worden. Dat hangt natuurlijk een beetje af van welk merk en zo je hebt. Bij gebrek aan een deegroller, moest ik creatief zijn en heb ik het maar met een lege fles rum gedaan :-)

Neem een velletje bladerdeeg en leg in het midden een hoopje van het appel-mengsel. Bestrijk 2 randjes licht met het eigeel en vouw dicht. Druk de randen goed samen met een vork. Zorg dat het echt goed op elkaar zit, anders gaan ze tijdens het bakken helemaal open en loopt de
lekkere vulling eruit!

Doe dit 10 keer (ik heb het in 2 keer gedaan want ze hebben toch wat ruimte nodig op de bakplaat)

en leg ze op een velletje bakpapier op je bakplaat. Bestrijk ze goed met het eigeel en bestrooi rijkelijk met de suiker. Nu zijn ze al klaar voor de oven. Schuif de bakplaat in het midden van de oven en bak 20 à 25 minuten. Kijk af en toe of ze niet té bruin worden, maar laat toch lang genoeg in de oven, anders zal je bladerdeeg in het midden niet echt gaar zijn.

Als je het gevoel hebt dat ze lang genoeg hebben gebakken, dan haal ze er maar snel uit en leg ze op een rooster om af te koelen. Hierna heb ik mijn 2e lading de oven in geschoven.

Ja, ik moet toegeven dat ik er maar 9 stuks heb kunnen vullen met het appelmengsel! Ten eerste heb ik het laatste partje appel niet gebruikt maar aan de hond gegeven. Ze moet haar naam "Poubelle" toch waarmaken hé... En ik heb de flappen wel rijkelijk belegd, vind het wel lekker om flink wat appel te moeten verorberen.
Maar dat betekende dus dat ik nog 1 vierkantje bladerdeeg over had, natuurlijk reeds ontdooid en niet meer goed om in te vriezen dus. Wat moest ik daar nu weer mee??? Een kaasstengel wordt een beetje lastig als je alleen maar een plakje gouda voor op de boterham in huis hebt. Olijven heb ik ook niet meer in de kast staan. Euhm... Ja, dan wordt het een zoete stengel. Ga het gewoon eens proberen, we zien wel wat het geeft. Als het ook mislukt is dat nu ook weer geen ramp. Maar ik gooi dat laatste stukje niet zomaar weg!!!

Dus rolde ik het laatste vierkantje nog eens goed dun uit en sneed er reepjes van. Heb ze direct op een velletje bakpapier op een bakplaat gelegd en ingewreven met het losgeklopte eigeel. Dan maar een streepje honing op ieder reepje. Kan toch niet slecht zijn, neem ik aan! Flink wat amandelschilfers erover, was wel een gepruts om zoveel mogelijk OP de reepjes te krijgen in plaats
van ERNAAST. Nog wat suiker erover en hup, de oven in! Spannend!

Na 15 minuten vind ik de kleur wel prima en haal ik ze eruit. Het ruikt lekker en ziet er best wel smakelijk uit! Maar ik hou me in, zet mijn Nespresso apparaat aan, warm een beetje melk op, zet daar wat koffie bij en ga er eens rustig voor zitten.
Mmmmmmm, de flappen zijn lekker, maar die stengel... dat is pas een schot in de roos. Een heerlijk stokje voor bij de koffie! Knapperig, zoet en net groot (of klein) genoeg om als koekje door
te gaan. Dat vind ik nou weer leuk, zo'n ontdekking. Gewoon proberen, gewoon doen... Dat gaat heel vaak mis hoor, dat geef ik eerlijk toe! Maar deze keer niet, joepie!!!!!