Chocolademousse met mandarijn...

Ja, ik weet het... Slabakken is een negatieve eigenschap van me, een minpuntje naast toch ook wel vele positieve krachten, een vergeten iets van moeder natuur... Maar soit, van uitstel laat ik dan maar geen afstel komen en ik ga weer verder met bloggen.
Om het menuutje compleet te maken, rest me nog het dessert neer te pennen. Een nieuw experiment in de keuken: chocolademousse. Nee, heb ik echt nog nooit gemaakt, een gat in mijn Vlaamse-chocolade-cultuur? En dan direct een speciaal gevalleke: geen eieren, wel marshmallows!!! Dat zorgde al even voor een boodschappen-catastrofe en ja, ik beken: ik heb in de supermarkt iets gedaan wat niet mag... Een woordje uitleg kan het misschien een ietsjepietsje rechtvaardigen. Mijn receptje kwam (uiteraard) uit de Allerhande (hét kooktijdschrift van de Albert Heyn) en in Nederland zijn nou eenmaal sommige dingen iets meer voor de hand liggend als hier in Vlaanderen (en andersom, denk maar aan pindakaas, drop,...). Dus in het recept stond "125g mini-marshmallows" en daar ging ik naar op zoek in de Vlaamse GB. Euhm, zijn marshmallows nu echt die roze en wit gekleurde dingen die hier liggen? Lijkt me wel raar om roze spekjes in chocolademousse met mandarijn te doen, krijgt het dan niet ook een aardbeien smaakje? Dat moest ik toch uitsluiten, dus met de zak spekjes door de winkel tot een rustig hoekje, zakje open en proeven maar. Foei, foei, Lynn toch, dat doe je toch niet!!! Jawel, ik deed het wel... Sorry!!! Maar ik kon toch geen duidelijk onderscheid maken tussen het witte en het roze gedeelte van de spekjes. Dus besloot ik het er toch maar op te wagen en nam 2 zakken van die 2-kleurige spekjes mee naar huis. In het recept stond "mini" marshmallows, dus besloot ik de spekken maar in kleine stukjes te trekken. Een enorm plakkerig prutswerk, waar Amelie en ik wel een tijdje mee bezig zijn geweest. Tijdens dit geklieder, was Amelie zo slim om eens naar de ingredienten te kijken die vermeld stonden op de zak. Zo slim, die meid!!! En daar hadden we ons antwoord: roze en wit smaakt precies hetzelfde, want er zaten geen smaakstoffen in!!! Wat een kleurtje toch met je waarneming kan doen!!! Nog even vermelden dat het in stukjes trekken van de spekken een hoogst overbodig karwei was, want de spek moet daarna gesmolten worden en dat doet het ook wel als ze wat groter zijn :-(

Maar goed, we gaan verder... hier hetgeen je nodig hebt voor 6 personen:

• 250g chocolade (wij namen pure, maar dat mag gerust melkchocolade zijn)
• 125g mini-marshmallows (al vind ik die "mini" lichtjes overbodig)
• 25g boter
• 60ml mandarijnsap (fles)
• 350ml slagroom
• 4 mandarijnen (gepeld)

En dan doe je het volgende:

• Hak de chocolade grof en verwarm au bain-marie (in een kom boven kokend water) met de marshmallows, boter en het sap. Roer tot een glad en klontervrij mengsel en laat iets afkoelen. Het mag niet meer heet zijn, maar wel nog vloeibaar!
• Klop de slagroom lobbig (dit ben ik toch even moeten gaan opzoeken: het niet helemaal stijf laten worden van een vloeibaar mengsel of het niet helemaal stijf kloppen van slagroom).
• Klop het chocolademengsel erdoor en roer de mandarijnpartjes door de mousse. Hier heb ik het wel even anders gedaan. Omdat de partjes (naar mijn idee) toch naar de bodem zinken omdat het mengsel nog zo vloeibaar en de partjes toch behoorlijk zwaar, heb ik zo op voorhand al in het glas gedaan (of je kommetje) en hier gewoon het mengsel over gegoten. Je kan de mousse ook in 1 grote schaal maken, laat je gewoon gaan!
• Neem nog een extra manderijn in partjes om achteraf mee af te werken, of meng al ietsje minder door de mousse zodat je er een paar over houdt. 

Het was wel even bang afwachten of de mousse wel zou opstijven, maar toen we 's avonds klaar waren om het dessert te verorberen, bleek dit echt super goed gelukt te zijn. Het was een machtig dessert, maar enorm lekker! De zware mousse in combinatie met die frisse mandarijn, om je vingers (of je glas) bij af te likken!!!